(English below)
Terwijl in talrijke West-Europese media met enthousiasme militaire successen van het Oekraïense leger worden gevierd en de Amerikaanse regering daarin al een “wending” van de oorlog ziet, herhaalt de Internationale Federatie van Verzetsstrijders (FIR) – Federatie van Antifascisten, die door de Verenigde Naties tot “Ambassadeur van de Vrede” is benoemd, haar fundamentele standpunt dat vrede alleen mogelijk is met niet-militaire oplossingen.
Tijdens de vergadering van het leidende orgaan in Boedapest onderstreepten de huidige leden van het Uitvoerend Comité de volgende vijf punten:
1. FIR is vanwege zijn geschiedenis tegen elke agressieoorlog.
2. FIR staat altijd aan de kant van de slachtoffers van oorlog in het oorlogsgebied en daarbuiten. Daarom zijn wij ook tegen de sancties die de mensen in alle delen van de wereld straffen.
3. Als een land conflicten heeft met een buurland, is het geen oplossing om de wapens te pakken. Er is ook een dialoog nodig op internationaal niveau.
4. FIR wil vrede – we hebben allemaal vrede nodig. Daarom moeten we niet nog meer wapens naar het oorlogsveld sturen, maar beginnen met diplomatieke gesprekken om de gevechten te stoppen.
5. FIR roept op tot een nieuwe internationale conferentie voor collectieve veiligheid in Europa.
Deze eisen zijn zo eenvoudig en duidelijk dat alle politieke en sociale krachten die serieus in vrede geïnteresseerd zijn, ze daadwerkelijk kunnen aanvaarden.
We zien met tevredenheid dat er in verschillende landen al sociale allianties zijn, activiteiten van vredesbewegingen, die actief zijn in de zin van deze ideeën. Maar nog steeds zijn deze stemmen te stil. Daarom roept de FIR op: Voor deze doelen is het de moeite waard om in alle landen bewegingen te ontwikkelen, ze in het publieke discours te brengen.
Hoe belangrijk deze vredesoriëntatie is, laat niet alleen de oorlog in Oekraïne zien, waar steeds meer burgers in alle delen van het oorlogsgebied het slachtoffer worden van de gevechten, maar ook oorlogstheaters in andere delen van de wereld, die door de media grotendeels “vergeten” worden.
Wij vergeten niet de oorlog in Jemen, die al zeven jaar duurt en waaraan de door Saudi-Arabië geleide oorlogscoalitie deelneemt, en die volgens de Verenigde Naties tot de grootste humanitaire ramp van onze tijd heeft geleid. Meer dan een miljoen mensen, waaronder veel kinderen en jongeren, zijn het slachtoffer geworden van de bombardementen en de honger. Meer dan 24 miljoen mensen op een totaal van ongeveer 30,5 miljoen hebben humanitaire hulp nodig.
Deze week zijn opnieuw gevechten opgelaaid tussen Armenië en Azerbeidzjan, herkenbare proxy-oorlogen over invloedssferen in de Kaukasus en toegang tot de gas- en oliereserves van de regio die Westeuropese landen kunnen gebruiken ter vervanging van de gesanctioneerde gas- en olieleveranties uit Rusland. Om volledige toegang te krijgen tot de natuurlijke hulpbronnen hier en tegelijkertijd Rusland te “bezetten” met een nieuw militair conflict, zijn zij zelfs bereid de militaire spanningen tussen de twee staten verder op te voeren.
Bovendien zien wij met bezorgdheid de dreiging van een militaire confrontatie in de Egeïsche Zee. Het geschil met Griekenland, aangewakkerd door Turkije, dreigt van een retorische uitwisseling van klappen om te slaan in een echte oorlog. Al jaren maakt Turkije aanspraak op eilanden en invloedssferen. In de schaduw van de oorlog in Oekraïne meent het dit nu te kunnen laten gelden.
Het feit dat beide landen opnieuw lid zijn van de NAVO toont duidelijk aan dat dit militaire bondgenootschap geen vredesrol kan spelen. De uitbreiding van haar militaire structuur zal ook niet bijdragen tot vrede in Europa, maar zal alleen maar nieuwe conflicten verdiepen. Zo menen niet in de laatste plaats de politieke krachten in de Baltische staten hun historisch-revisionistische provocaties te kunnen uitvoeren onder de “bescherming van de NAVO”.
Niet bewapening en militairen, maar alleen diplomatie en onderhandelingen zijn de oplossing – ook recht voor Europa.
Peace is possible – but not with weapons and military solutions
While in numerous Western European media with enthusiasm military successes of the Ukrainian army are celebrated, the US government sees in it already a “turn” of the war, the International Federation of Resistance Fighters (FIR) – Federation of Anti-Fascists, which was appointed by the United Nations as “Ambassador of Peace”, renews its fundamental position that peace is possible only with non-military solutions.
During the meeting of the leading body in Budapest the present members of the Executive Committee underlined the following five points:
1. FIR due to his history stands against any aggression war.
2. FIR is always on the side of the victims of war in the war field and outside. Therefore, we stand also against the sanction, which punish the people in all regions of the world.
3. If a country has conflicts with a neighbor, it is not a solution to take arms to solve. We need dialog also on international level.
4. FIR wants peace – we all need peace. Therefore, it is necessary not to send further weapons to the war field, but to start with diplomatic talks to stop the fights.
5. FIR call for a new international conference for collective security in Europe.
These demands are so simple and clear that all political and social forces seriously interested in peace can actually accept them.
We see with satisfaction that there are already in various countries social alliances, activities of peace movements, which are active in the sense of these ideas. But still these voices are too quiet. Therefore the FIR calls: For these goals, it is worthwhile to develop movements in all countries, to bring them into the public discourse.
How important this peace orientation is, shows not only the war in Ukraine, where more and more civilians in all parts of the war zone become victims of the fighting, but also war theaters in other parts of the world, which are largely “forgotten” by the media.
We do not forget the war in Yemen, which has been going on for seven years with the participation of the war coalition led by Saudi Arabia and which, according to the United Nations, has led to the greatest humanitarian catastrophe of our time. Over one million people, including many children and young people, have been victims of the bombardment and starvation. More than 24 million people out of a total of about 30.5 million are in need of humanitarian assistance.
This week, fighting flared up again between Armenia and Azerbaijan, recognizable proxy wars over zones of influence in the Caucasus and access to the region’s gas and oil reserves for Western European countries to use as a substitute for sanctioned gas and oil supplies from Russia. In order to get full access to the natural resources here and at the same time “occupy” Russia with another military conflict, they are even ready to further aggravate the military tensions between two states.
In addition, we see with concern the threat of military confrontation in the Aegean Sea. The dispute with Greece, fueled by Turkey, threatens to turn from a rhetorical exchange of blows into a real war. For years, the Turkish side has been laying claim to islands and spheres of influence. In the shadow of the Ukraine war, it now believes it can assert this.
The fact that both countries are members of NATO again clearly shows that this military alliance cannot play a peace role. The expansion of its military structure will not contribute to peace in Europe either, but will only deepen additional conflicts. Thus, not least political forces in the Baltic States believe to be able to carry out their history-revisionist provocations under the “protection of NATO”.
The FIR remains with it, not armament and military, but only diplomacy and negotiations are the solution – straight for Europe too.