Op 9 december 1947 richtten Nederlandse militairen een bloedbad aan in het Javaanse dorp Rawagede, nu Balongsari. Vrijwel alle mannelijke dorpsbewoners, meer dan 400, werden gruwelijk afgeslacht. De massamoord maakte deel uit van de eerste “politionele actie”, waarmee de Nederlandse staat probeerde om het onafhankelijkheidsstreven van de Indonesiërs de kop in te drukken. Hoewel de overheid later erkende dat er sprake was van oorlogsmisdaden, is er geen enkele Nederlandse militair strafrechtelijk ooit vervolgd en veroordeeld voor die misdaden. Bovendien liet de overheid weten geen schadevergoeding aan de nabestaanden van de slachtoffers te willen betalen, omdat hun eis zou zijn verjaard. Volgens de Haagse rechter is het beroep op die verjaring “onaanvaardbaar”, gezien de ernst van de feiten. De weduwen en het comité wilden dat Nederland ook strafrechtelijk zou worden vervolgd, maar die eis wees de rechter af.
