(English below)
Sinds de II Internationale Conferentie van Communistische Vrouwen in 1921, wordt 8 maart gevierd als een internationale actiedag voor gelijke rechten voor vrouwen. Al in 1910 had het Internationale Vrouwencongres in Stuttgart op voorstel van Clara Zetkin besloten tot een jaarlijkse agitatiedag voor het vrouwenkiesrecht. Dit werd in tal van landen gerealiseerd met de Oktoberrevolutie in Rusland en de Novemberrevolutie in Duitsland. Ter herdenking van de staking van de Petrogradse vrouwen in 1917, de prelude van de Februarirevolutie, werd de internationale vrouwendag in 1921 vastgesteld, nu op 8 maart.
De FIR en haar aangesloten federaties grijpen deze datum aan als een gelegenheid om de grote bijdrage van vrouwen in alle landen aan de antifascistische verzetsstrijd te herdenken. Hun rol was net zo gevarieerd als het politieke leven van de verzetsstrijd. Er kunnen slechts enkele voorbeelden worden genoemd:
“¡No pasarán!” -125th birthday of “La Pasionaria”
Iedereen kent de grote vrouw van de Spaanse Republiek, Dolores Ibárruri Gómez genaamd La Pasionaria. Ze was president van de Spaanse Cortes. Met haar toespraken bracht ze veel Spanjaarden, vooral vrouwen, aan de zijde van de Republikeinen. Van haar kwam de slogan “¡No pasarán!” (“Ze zullen niet passeren!”). Ze moest in 1939 in ballingschap gaan en keerde pas in 1977 – politiek ongebroken – terug naar Spanje.
Vrouwen vochten in de gelederen van de gewapende partizaneneenheden. De partijdige groepen van de Albanese en Joegoslavische bevrijdingslegers hadden hun eigen vrouwenbataljons.
Vrouwen vochten ook in de gelederen van de partizanen in de Sovjet-Unie. Waarschijnlijk de meest bekende figuur is Zoia Kosmodemjanskaya. Na succesvolle operaties achter de frontlinies werd ze op 18-jarige leeftijd gevangengenomen, gemarteld en in het openbaar geëxecuteerd op 29 november 1941. Toen dit bekend werd, schreven Sovjetsoldaten op hun bommen en tanks terwijl ze naar het westen oprukten: “For Zoia. ”
De joodse dichter Hirsch Glik plaatste een artistiek monument voor de Litouwse partizaan Vitka Kempner in het lied “Schtil, di nacht is ojsgeschternt”.
Vrouwen waren betrokken bij alle illegale structuren van de verzetsorganisaties. 
Hun rol was ook significant in het toneel, in de distributie van antifascistisch materiaal en in de aanvoer. Bovendien voerden ze taken uit die voor mannen onmogelijk waren. Zo legden vrouwen in bezet Frankrijk specifiek contact met bezettingssoldaten om informatie te verkrijgen voor de gevechtseenheden van de Maquis.
Bovendien vergeten we niet de vele duizenden vrouwen die werden geplunderd, mishandeld en vermoord door het fascistische regime, niet alleen in het concentratiekamp Ravenbrück, maar ook in de talloze subkampen van alle concentratiekampen en als dwangarbeiders.
Deze uiterst belangrijke rol van vrouwen in de antifascistische strijd is in de afgelopen decennia niet altijd in de juiste vorm geëerd. Daarom is het des te belangrijker dat we in de tijd van vandaag – en vooral bij het doorgeven van de geschiedenis van het antifascistische verzet van de mensen – de rol van alle vrouwen voor gemeenschappelijke actie duidelijk maken.
Antifascisme is geen kwestie van geslacht. Het is echter een van de grondslagen van de antifascistische overtuiging om op te komen voor volledige gelijkheid en waardering voor de belangrijke bijdrage van vrouwen aan antifascistische actie van toen en nu.
In die zin feliciteren we alle vrouwen met de 100ste verjaardag van de Internationale Vrouwendag, wensen we hen “brood en rozen” en verzekeren we hen dat deze dag voor de FIR en haar aangesloten federaties een verplichting is voor vandaag en morgen.
Since 100 years: 8 March as International Women’s Day
Since the II International Conference of Communist Women in 1921, 8 March has been celebrated as an International Day of Action for Equal Rights for Women. As early as 1910, at the suggestion of Clara Zetkin, the International Women’s Congress in Stuttgart had decided on an annual day of agitation for women’s suffrage. This was realized in numerous countries with the October Revolution in Russia and the November Revolution in Germany. In commemoration of the strike of the Petrograd women in 1917, the prelude of the February revolution, the international women’s day was fixed in 1921 now on 8 March.
The FIR and its member federations take this date as an opportunity to remember the great contribution of women in all countries to the anti-fascist resistance struggle. Their role was as varied as the political life of the resistance struggle. Only a few examples may be mentioned:
Everyone knows the great woman of the Spanish Republic, Dolores Ibárruri Gómez called La Pasionaria. She was president of the Spanish Cortes. With her speeches, she brought many Spaniards, especially women, to the side of the Republicans. From her came the slogan “¡No pasarán!” (“They will not pass!”). She had to go into exile in 1939 and did not return to Spain – politically unbroken – until 1977.
Women fought in the ranks of the armed partisan units. The partisan groups of the Albanian and Yugoslavian liberation armies had their own women’s battalions.
Women also fought in the ranks of the partisans in the Soviet Union. Probably the most famous figure is Zoia Kosmodemjanskaya. After successful operations behind the front lines, she was captured at the age of 18, tortured, and publicly executed on November 29, 1941. When this became known, Soviet soldiers wrote on their bombs and tanks as they advanced westward, “For Zoia.”
The Jewish poet Hirsch Glik set an artistic monument to the Lithuanian partisan Vitka Kempner in the song “Schtil, di nacht is ojsgeschternt”.
Women were involved in all illegal structures of the resistance organizations. Their role was also significant in the stage, in the distribution of anti-fascist material and in the supply. Moreover, they performed tasks that were impossible for men. For example, in occupied France, women specifically made contact with occupation soldiers to obtain information for the fighting units of the Maquis.
Moreover, we do not forget the many thousands of women who were plundered, mistreated and murdered by the fascist regime not only in the Ravenbrück concentration camp, but also in the countless subcamps of all concentration camps and as forced laborers.
This palmary role of women in the anti-fascist struggle has not always been honored in the due form in former decades. Therefore, it is all the more important that in today’s time – and especially in passing on the history of the anti-fascist resistance of the people – we make clear the role of all women for common action.
Anti-fascism is not a question of gender. However, it is one of the foundations of anti-fascist conviction to stand up for full equality and appreciation of the significant contribution of women in anti-fascist action then and now.
In this sense, we congratulate all women to the 100th anniversary of the International Women’s Day, wish them “bread and roses” and assure them that this day is for the FIR and its member federations an obligation for today and tomorrow.