Een serieuze politieke analyse ter linkerzijde begint altijd met de feiten. Het vervangen van abstracte theorieën die niet op feiten zijn gebaseerd is altijd een doodlopende weg voor de socialistische beweging, die vandaag vreselijk verdeeld is over hoe de zich ontvouwende en complexe gebeurtenissen die samenhangen met de oorlog in Oekraïne en de Russische invasie te evalueren en er naar te handelen.
Laten we in de V.S. beginnen met enkele harde feiten en een context die vandaag de dag tragisch genoeg ontbreekt in de beoordelingen van grote sectoren van de linkse en anti-oorlogsbewegingen in de V.S. en wereldwijd.
2014 fascistische sluipschutters op het Maidanplein
De tragedie in Oekraïne begon in februari 2014 toen fascistische dakschutters het vuur openden op demonstranten van het Maidanplein in Kiev, die bijeen waren gekomen om zich te verzetten tegen de bezuinigingsmaatregelen van de regering-Victor Janoekovitsj. De fascisten vermoordden bijna 100 mensen in koelen bloede, waaronder een aantal van hun eigen mensen voor de goede orde. Janoekovitsj, de verkozen president, kreeg onmiddellijk de schuld en werd door de media aan de schandpaal genageld, waarmee de politieke weg was vrijgemaakt voor wat volgde. Hij vluchtte voor zijn leven.
Deze feiten werden bevestigd door Victoria Nuland, vertegenwoordiger van de VS bij de Europese Unie. Ze waren gebaseerd op haar opgenomen opmerkingen. Niemand heeft ze ontkend. Nuland onthulde dat de dakenmoordenaars van de fascistische Svoboda Partij en de Rechtse Sector waren en niet van de politie of het leger van Janoekovitsj. Het gewapende tuig was uit heel Oekraïne en daarbuiten gekomen om de gebeurtenissen op de Maidan te domineren. De Amerikaanse senator John McCain deelde het podium met de fascistische redenaar en leider van de Svoboda partij, Oleg Tyahnybok, terwijl Nuland Amerikaanse vriendschapskoekjes uitdeelde. McCain wekte de menigte op met beloften van “democratie, vrijheid en onafhankelijkheid”, uiteraard op voorwaarde dat Oekraïne de reeds goedgekeurde reddingsovereenkomsten van de regering met Rusland zou terugdraaien.
De fascistische leider van de Svoboda-partij, Andriy Parubiy, leidde de bestorming van het Oekraïense parlement, de Rada, waarbij de twee grootste en grootste partijen de toegang werd ontzegd. Sommigen waren eerder bewapend en getraind in door de V.S. georganiseerde trainingskampen in het westen van Oekraïne. Anderen bemachtigden wapens door lokale politiebureaus te bestormen. De fascisten riepen zichzelf uit tot de nieuwe regering. Het online Britse Channel 4 nieuws van 5 maart 2014 vertelde het verhaal goed: “De man die Poetins agressie het hoofd biedt als secretaris van de Oekraïense Nationale Veiligheids- en Defensieraad is Andriy Parubiy. Hij houdt toezicht op de nationale veiligheid van de natie, na eerder gediend te hebben als [zelfbenoemde] ‘veiligheidscommandant’ tijdens de anti-regeringsprotesten in Kiev.”
Channel 4 identificeerde Parubiy als een lid van de fascistische Svoboda Partij en een oprichter van haar pro-Nazi voorganger, de Sociaal Nationale Partij, die haar wortels herleidt naar de pro-Nazi Oekraïense bewegingen van WO II. Het verslag van de Britse televisiezender vervolgt: “Aan het hoofd van de strijdkrachten naast Parubiy als adjunct-secretaris van Nationale Veiligheid staat Dmytro Yarosh, de leider van de Rechtse Sector-een groep van hardline nationalistische straatvechters, die eerder opschepten dat ze klaar waren voor de gewapende strijd om Oekraïne te bevrijden.”
Andere neonazistische leiders van Svoboda die onmiddellijk werden “verkozen” in de hoogste echelons van de staatsgreepregering waren vice-premier Oleksandr Sych, minister van Ecologie Andriy Mokhnyk, minister van Landbouw Ihor Shvaika, en waarnemend procureur-generaal Oleh Makhnitsky. In 2016 werd Parubiy voorzitter van het Oekraïense parlement.
De fascisten die aan de macht waren, verboden onmiddellijk de Russische taal uit scholen en openbare instellingen. Ze gaven het Oekraïense leger, vol met zijn nu formeel geïntegreerde fascistische Azov-, Aidar-, Dnipro- en Tornado-bataljons, opdracht op te marcheren naar de Donbass in het oosten om de controle over deze grotendeels Russischtalige bevolking over te nemen. Nu met goedkeuring van de “regering”, vielen ze in het hele land anti-coup demonstranten aan. In Odessa vermoordden zij 48 coupprotestanten, staken een vakbondsgebouw in brand en slachtten de overlevenden af die gedwongen waren van het brandende bouwwerk te springen. De “regering” van de staatsgreep en haar latere manifestaties, “rehabiliteerden” formeel de beruchte. De coupregering en de daaropvolgende manifestaties hebben de beruchte fascistenleider uit de Tweede Wereldoorlog, Stephan Bandera, formeel “gerehabiliteerd” door grote straten in zijn naam te noemen, ondanks de bezwaren van de leiders van de Europese Unie. Bandera was een collaborateur van de nazi’s, wiens troepen tienduizenden Oekraïense joden afslachtten aan het begin van de oorlog, toen Hitlers troepen Oekraïne binnenvielen.
Alle linkse partijen werden door de coupplegers verboden. De reddingsovereenkomsten waarover de regering Janoekovitsj met Rusland had onderhandeld, onder voorwaarden die veel minder zwaar waren dan die welke door de Europese Unie werden aangeboden, werden herroepen, en in plaats daarvan werd een economisch bestraffende “associatieovereenkomst” met de Europese Unie goedgekeurd, die Oekraïne grotendeels ondergeschikt maakte aan het -overheerste- Internationaal Monetair Fonds.
V.S. benoemt president Oekraïne
De vraag werd toen onmiddellijk gesteld. Wie zou de plaats van Janoekovitsj innemen? Nuland en de Amerikaanse ambassadeur in Oekraïne, Geoffrey Pyatt, namen die beslissing. Opnieuw, in haar eigen opgenomen opmerkingen, noemde Nuland Arseniy Yatsenyuk, een hard rechts lid van Vaderland, de ultranationalistische, anti-Russische formatie. De Europeanen, vooral de Duitsers, wilden een gematigder leider van Oekraïne. Zij gaven de voorkeur aan Vitaly Klitschko, een bokser die politicus is geworden en gematigder opvattingen heeft dan Yatsenyuk. Tijdens het gehackte telefoongesprek flapte Nuland eruit: “F***K de EU,” en natuurlijk werd de Amerikaanse keuze, Yatsenyuk, de premier van Oekraïne, en vormde hij een regeringscoalitie met de fascistische Svoboda Partij. De minister van Financiën van de coup was een Amerikaans staatsburger en hooggeplaatst diplomaat, Natalie Jeresko, die de dag na de coup het Oekraïense staatsburgerschap kreeg. De zoon van Joe Biden nam zitting in de raad van bestuur van Oekraïnes grootste aardgasbedrijf en verdiende een maandsalaris van 50.000 dollar.
De door de V.S. gesteunde regering verklaarde zichzelf tot leider van het land. Nuland merkte in haar onderschepte telefoongesprek op dat vice-president Joseph Biden, die op dat moment de leiding had over de gebeurtenissen in Oekraïne, de ultieme “atta boy” zou geven aan de leiders van de staatsgreep. De VS hadden eerder de basis gelegd voor de staatsgreep, door in de loop der jaren 5 miljard dollar in Oekraïne te pompen om honderden NGO’s te steunen die Oekraïne op de een of andere manier in hun baan wilden brengen. Voor zover wij weten, is geen van de bovenstaande feiten weerlegd.
Amerikaanse militaire basis opgericht in Oekraïne
Kort na de staatsgreep van 2014, in 2015, vestigden de coupplegers het zogenaamde International Peacekeeping and Security Center, een door de VS gerunde militaire basis in het westen van Oekraïne, in de buurt van de Poolse grens, die volgens de New York Times van 14 maart 2022 “sinds 2015 een knooppunt was voor westerse militaire troepen om de Oekraïense strijdkrachten te trainen.” De Times voegde eraan toe: “Troepen van onder meer de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Canada, Polen, Zweden en Denemarken hebben daar 35.000 Oekraïners getraind in het kader van een project genaamd ‘Operatie Unifier.'” Dit is de “operatie” die tot doel had het westen van Oekraïne met geweld te “verenigen” met de Russischtalige oostelijke en zuidelijke bevolkingsgroepen die de fascistische staatsgreep afwezen. Onder de door de VS betaalde troepen bevonden zich de moderne afstammelingen van de geprivatiseerde Blackwater troepen van Erik Prince die burgers afslachtten in Irak tijdens die “massavernietigingswapens” regime veranderingsoorlog die 1,5 miljoen Irakezen doodde. Moeten we nog opmerken dat, met uitzondering van Zweden, alle bovengenoemde naties NAVO-leden zijn, die niet-NAVO Oekraïne opleiden, bewapenen en financieren om oorlog te voeren namens de NAVO’s Amerikaanse marionettenmeester?
Deserteringen van het Oekraïense leger
Hier voegen wij aan toe dat ook de officiële Oekraïense legers in het oosten en het zuiden de coup van 2014 hebben afgewezen, omdat zij van de coupregering de opdracht kregen hun geweren te richten op de Russischtalige bevolkingsgroepen. Sterker nog, met bijna nul uitzonderingen deserteerden de Oekraïense soldaten en sloten zich aan bij het Russische leger zonder dat er een schot werd gelost. Hetzelfde geldt voor de overwegend Russischtalige bevolking van de Krim. Zij stemden 97% voor aansluiting bij Rusland in een referendum dat door vrijwel niemand werd aangevochten. De opkomst was 87 procent.
Het artikel in de Times van 14 maart 2022 concludeert: “Maar de Westerse landen trokken hun troepen terug voor de Russische invasie van Oekraïne [februari 2022]. Sindsdien wordt de basis door Oekraïne gebruikt voor het trainen en organiseren van de duizenden buitenlanders [uit 28 landen] die in het land zijn aangekomen en zich vrijwillig hebben aangemeld om het te helpen verdedigen.” Deze enkele alinea komt dicht in de buurt van een rationele verklaring, tenzij het natuurlijk de verklaring van The Times is voor de onmiddellijke transformatie van een geheime militaire basis van de V.S./NAVO die op Oekraïens grondgebied opereert, in een uitsluitend door Oekraïne gerunde basis gericht op het trainen van de Oekraïense versie van jihadistische terroristen. Ongetwijfeld zijn deze onmiddellijk ontdekte “buitenlandse strijders” die plotseling toestromen om “Oekraïnes vrijheid” te verdedigen, verwant aan de jihadistische moordenaars die door de VS/NAVO/Golfstaten werden bewapend, opgeleid, gefinancierd en ingezet om de Syrische regering ten val te brengen in die tien jaar durende mislukte VS-regime-wisseloorlog. 500.000 Syriërs stierven in die VS-regime change horror. De huidige Oekraïense “vrijheidsstrijders” zijn afkomstig uit de gelederen van Europa’s groeiende fascistische en extreem-rechtse fanatici. Oekraïne is hun centrale focus geworden.
Imperialistische verdoezeling
Vanaf 2015 tot vlak voor de Russische invasie, dat wil zeggen zeven jaar lang, hebben de Amerikaanse en NAVO-strijdkrachten binnen Oekraïne de oorlog van de coupplegers tegen de Russischtalige bevolking bewapend, getraind en gefinancierd. Die oorlog heeft in de Donbass zo’n 14.000 mensen gedood en 50.000 mensen verwond, voornamelijk burgers. Dat de slachtoffers aan de schandpaal worden genageld omdat ze hun leven hebben verdedigd en Russische hulp hebben gezocht, is de zoveelste aanfluiting van fundamentele mensenrechten en democratische rechten, om nog maar te zwijgen van het recht van een onderdrukt volk op zelfbeschikking, d.w.z. vrij te zijn van vernietiging door toedoen van de door de VS geïnstalleerde fascistische staatsgreepregering.
Vluchtelingencrisis
Wij voegen hier nog aan toe dat naast het vluchtelingendrama van meer dan twee miljoen Oekraïners die de oorlog naar het westen, voornamelijk naar Polen, zijn ontvlucht, bijna 800.000 Russischtalige Oekraïners naar het oosten zijn gevlucht, dat wil zeggen naar Rusland. Wij zijn volledig solidair met de doodsbange oorlogsvluchtelingen die naar het oosten en het westen vluchten. Toch richten wij ons hoofdvuur op de regering van de VS en haar door de VS gedomineerde imperialistische NAVO-bondgenootschap, die de hoofdverantwoordelijke zijn voor de zich nog steeds voltrekkende catastrofe in Oekraïne. Wij voegen daaraan toe dat wij categorisch afkeuren dat de coupregering Oekraïners van Afrikaanse en Midden-Oosterse afkomst afzondert, die naar het einde van de rij zijn geschoven ten overstaan van het racistische, blanke supremacistische beleid van de NAVO-bondgenoten, die weigeren immigranten toe te laten “die er niet uitzien als de V.S.” De Poolse en Hongaarse NAVO-regeringen van gisteren, wier virulent anti-immigranten venijn hen aan de macht hielp, zijn vandaag de onmiddellijke bekeerlingen geworden van de door de V.S. georkestreerde “humanitaire” agenda!
Russische opiniepeilingen
Een artikel op de voorpagina van 2 april 2022 van Anton Troianovski, chef Moskou van The New York Times, voorheen chef Moskou van The Washington Post, die negen jaar voor The Wall Street Journal in Berlijn en New York heeft gewerkt, is blijkbaar aan het oog van de censoren van de Amerikaanse regering ontsnapt. Onder de titel “Aanvankelijk geschokt, scharen veel Russen zich nu achter Poetin’s invasie” schreef Troianovski: “De steun van het publiek voor de oorlog mist de patriottische golfbeweging die de annexatie van de Krim in 2014 begroette. Maar opiniepeilingen die deze week door de meest gerespecteerde onafhankelijke Russische opiniepeiler, Levada, werden gepubliceerd, toonden aan dat de goedkeuring van de heer Poetin 83 procent bedroeg, tegenover 69 procent in januari. Eenentachtig procent zei de oorlog te steunen, waarbij de noodzaak om de Russischtaligen te beschermen als voornaamste rechtvaardiging werd genoemd. Het feit dat ongeveer driekwart miljoen Russischtalige Oekraïners, vooral uit de geteisterde Donbass-regio, gevlucht zijn voor de fascistisch geleide aanvallen, heeft ongetwijfeld zwaar gewogen op de resultaten van de opiniepeiling. Dat Levada wordt omschreven als “de meest gerespecteerde onafhankelijke opiniepeiler van Rusland”, is nog veelzeggender. De afgelopen acht jaar, vóór de Russische invasie, heerste in de Donbass-regio een staat van permanente oorlog, waarbij de regering van de VS steun verleende aan de onophoudelijke aanvallen van het opnieuw samengestelde en steeds door de VS/NAVO versterkte Oekraïense leger – aangevoerd door fascistische troepen die formeel zijn opgenomen in het Oekraïense leger en de Nationale Garde.
Ondanks Poetins huidige populariteit is er geen rechtvaardiging voor zijn onderdrukking van andersdenkenden, ook niet van degenen die het niet eens zijn met zijn oorlogsbeleid, waaronder sommige van onze eigen kameraden in Rusland. In de VS neemt Biden’s onderdrukking het karakter aan van de klassieke ijzeren vuist in een fluwelen handschoen, waarin het virtuele monopolie van de bedrijfsmedia een Orwelliaanse consensus afdwingt. En zelfs hier, wanneer een zeldzaam straaltje licht door de blokkade van de sociale media breekt, wordt het steeds meer de kop ingedrukt door de online-agentschappen die hun toevlucht nemen tot uitsluiting en verbanning. Zelfs hier moeten we aan toevoegen dat de goedkeuringscijfers van Biden, minder dan 50 procent, ons in Shakespeare’s woorden vertellen: “Alles is niet goed in Denemarken.”
De Minsk-protocollen
De eerste jaren na de staatsgreep werden gekenmerkt door een reeks onderhandelingen die bekend staan als de Minsk-protocollen. Deze protocollen, die op 5 september 2014 en 12 februari 2015 werden ondertekend na onderhandelingen tussen de Oekraïense regering, Rusland, Duitsland en Frankrijk, waren bedoeld om het bloedvergieten te stoppen door middel van een staakt-het-vuren, de terugtrekking van zware wapens uit de frontlinies, de vrijlating van krijgsgevangenen en een grondwetshervorming van Oekraïne waarbij zelfbestuur zou worden toegekend aan bepaalde gebieden in Donbass. In de praktijk werd geen van deze Minsk-protocollen uitgevoerd, aangezien de onophoudelijke invallen van het Oekraïense leger in de Donbass-regio gericht waren op onderwerping en verovering, in plaats van het nastreven van een door onderhandelingen tot stand gekomen regeling. Ongeveer 100 “staakt-het-vuren”-overeenkomsten werden herhaaldelijk geschonden, terwijl het fascistisch geleide Oekraïense leger onnoemelijke gruwelen en verwoestingen aanrichtte onder de bevolking. Onder druk van de VS weigerde de Oekraïense regering de in Minsk geplande verkiezingen in Luhansk en Donetsk uit te voeren. De Minsk-akkoorden, die door een resolutie van de VN-Veiligheidsraad werden gesteund, kwamen in essentie neer op het behoud van de territoriale integriteit van Oekraïne via een federaliseringsproces waarbij de afgescheiden republieken zouden terugkeren in ruil voor hun lokale autonomie. Dit laatste impliceerde dat de hulpbronnen van een gefederaliseerde Donbass, met name de enorme voorraden fossiele brandstoffen en de toegang tot pijpleidingen, onder de controle van lokale/regionale overheden zouden komen, een voorstel dat de VS ronduit verwierp. Sindsdien heeft het VS-imperialisme de Oekraïense doelpalen verschoven, in wezen om de Oekraïense kapitalistische fossiele brandstofbelangen in het oosten uit te wissen ten gunste van de oliemonopolies van de VS-bedrijven – weer een VS-imperialistische olieoorlog als er ooit een is geweest.
Welkom in de omhelzing van de imperialistische oorlogsmachine
Om toegelaten te worden tot de gunst van het imperialistische establishment van de VS moet men vandaag het “democratische”, door de VS geleide, imperiale oorlogspact van de NAVO bejubelen. Wij wijzen de uitnodiging af. Wij weigeren het Donbass-volk te veroordelen omdat het Russische hulp heeft gevraagd en gekregen. Wij weigeren de oppositie van de Oekraïense en Russischtalige bevolking tegen de door de VS geïnspireerde fascistische staatsgreep en de bestendiging ervan door de VS/NAVO te veroordelen. Wij weigeren de uitbreiding van de NAVO in Oekraïne en de plaatsing van kernwapens langs de 1500 mijl lange grens van Rusland goed te keuren. Het feit dat 27 miljoen Russen zijn gestorven in de strijd tegen Hitlers fascistische invasie in WO II is niet uit het Russische volksbewustzijn gewist.
En wij weigeren ons aan te sluiten bij de bijna oorverdovende tweepartijdige oorlogskreten, die dagelijks door vrijwel elk Amerikaans bedrijf, elke militaire aannemer, elke oliegigant, elk groot mediakanaal en elke politicus worden herhaald, om zonder aarzelen oorlog te voeren in Oekraïne. Als er al een Amerikaans debat over de oorlog is tussen de corporatieve partijen, dan is het over de vraag of we een nucleaire oorlog moeten riskeren door de VS een “no-fly zone” boven Oekraïne te laten instellen, een doemscenario als er ooit een is geweest.
Voor een onafhankelijk socialistisch Oekraïne
Wij koesteren geen illusies over de klassenaard en de politiek van Poetins Rusland. We hebben Rusland al lang geleden gekarakteriseerd als een kapitalistisch-imperialistische staat, geleid door een roofzuchtige kapitalistische klasse van stalinistische oorsprong. Poetins verklaringen over de imperialistische aanspraak van het Groot-Wit-Russische Rijk van tsaristisch Rusland op Oekraïne en Poetins verwerping van het historische pleidooi van de Bolsjewistische Partij van Lenin en Trotski voor een onafhankelijk socialistisch Oekraïne moeten door alle serieuze anti-oorlogs- en socialistische strijders worden veroordeeld. Wij hebben niets op met de 83 miljardair-kapitalistische elite van Rusland, net zo min als met de ruim 800 miljardairs van de VS en de 1000 miljardairs van China! Wij stellen met afschuw vast dat de neofascistische en uiterst rechtse bondgenoten van de VS die vandaag in Polen en Hongarije nieuwe bondgenoten zijn gevonden, gisteren bewonderaars van Poetin waren. Met minachting stellen wij vast dat de Oekraïense president Volodymyr Zelensky onlangs verklaarde affiniteit te hebben met het model van zionistisch Israël, een gemilitariseerde staat die gericht is op de onderwerping van onderdrukte volkeren.
De regering van Vladimir Poetin is geen vriend van de werkende mensen. De recente interventie van het Russische leger in Kazachstan om een landelijke opstand van de arbeidersklasse neer te slaan, laat de VS eens te meer zien dat het plaatsen van politiek vertrouwen in welke kapitalistische regering of leider dan ook, in strijd is met fundamentele socialistische principes.
De strijd voor een onafhankelijk socialistisch Oekraïne ligt vandaag alleen bij de arbeiders van Oekraïne en Rusland en nooit bij hun kapitalistische onderdrukkers, of dat nu in Oekraïne, Rusland of de NAVO is. De opbouw vandaag van socialistische massapartijen, hoe moeilijk ook, gericht op het doorbreken van de kapitalistisch-imperialistische wurggreep op elk aspect van het openbare leven, is het uitgangspunt voor een socialistische toekomst die vrij is van elke vorm van uitbuiting, onderdrukking en ontkenning van menselijke waardigheid.
Elke opvatting dat politieke of militaire steun aan de huidige door de V.S. geïmproviseerde Oekraïense staatsgreepregering de Oekraïense onafhankelijkheid waarborgt, is even fundamenteel onjuist als steun aan een van de talloze door de V.S. geïnstalleerde regeringen over de hele wereld. Het meest recente voorbeeld is Afghanistan, waar de marionettenregering van de VS na 20 jaar oorlog en bezetting door de VS niet de geringste geloofwaardigheid had bij de Afghaanse massa’s. Hetzelfde geldt voor de marionettenregimes van de VS in de Dominicaanse Republiek, Vietnam en Chili in de afgelopen decennia, tot Bolivia, Honduras en Haïti vandaag, om er maar een paar te noemen.
Het recht op zelfbeschikking van de onderdrukte Russischtalige minderheden in Oekraïne
De imperialistische regering van de VS is met 1100 militaire bases in 110 landen over de hele wereld verreweg ‘s werelds grootste leverancier van geweld en macht. China daarentegen heeft maar één militaire basis buiten zijn eigen grenzen – in Djibouti, in de Hoorn van Afrika, terwijl Rusland zo’n zeven militaire bases heeft, voornamelijk in de voormalige Sovjetrepublieken, en één in Syrië. Het imperialisme van de VS geeft jaarlijks meer uit aan zijn leger – minstens 1 triljoen dollar, inclusief het budget van de CIA – dan het grootste deel van de wereld samen. Dat Rusland en China kapitalistische/imperialistische staten zijn doet niets af aan onze verantwoordelijkheid om hun daden te beoordelen in de context van de zich ontvouwende gebeurtenissen. Als we ons blindstaren op de realiteit van de gebeurtenissen in Oekraïne sinds de door de VS geïnstigeerde fascistische staatsgreep van 2014 en een gelijk bord plaatsen tussen Amerikaans en Russisch imperialisme, zouden we ons ernstig vergissen. We zouden de stelling in de plaats stellen dat degene die het eerste schot heeft gelost categorisch moet worden veroordeeld, in plaats van te beoordelen wat de oorzaak was van dat schot. Dat het VS-imperialisme een fascistisch geleide staatsgreep plande en orkestreerde, die er deels op gericht was de Russischtalige minderheid, 30 procent van de bevolking, uit te roeien, en dat dezelfde VS-regering probeert Oekraïnes aansluiting bij de NAVO te orkestreren, compleet met kernwapens op de drempel van Rusland, kan niet worden weggelaten uit een serieuze beoordeling van de oorlog die zich vandaag in Oekraïne afspeelt. Wij zijn niet neutraal ten aanzien van het bestaansrecht van de onderdrukte Russischtalige bevolking van Oekraïne, d.w.z. hun recht op zelfbeschikking. Zij hebben op legitieme wijze Russische hulp gevraagd. Wij hebben er geen bezwaar tegen dat Rusland die hulp verleent, ook al zijn de motieven van Poetin om die hulp te verlenen op zijn zachtst gezegd dubieus.
Zonder de minste twijfel steunen wij dit recht van alle arme en onderdrukte naties om vrij te zijn van imperialistische oorlog en verovering. Dit beginsel is volledig van toepassing op alle belegerde naties, waaronder Syrië, Venezuela, Nicaragua en Afghanistan.
In Syrië is de regering van Bashar al Assad het slachtoffer geworden van een 10 jaar durende oorlog tussen de VS/NAVO/Golfstaten-monarchie, die 500.000 Syriërs heeft afgeslacht. Toen de door de VS gesteunde jihadistische legers driekwart van Syrië bezetten, op het punt stonden Damascus in te nemen en de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken van de VS, John Kerry, zich opmaakte om de zoveelste coupregering te installeren die loyaal was aan de VS, vroegen de Syriërs, die hun recht op zelfbeschikking uitoefenden, om Russische hulp. Het resultaat was de nederlaag van die Amerikaanse gruwel van regimeverandering.
Geschiedenis van de Amerikaanse olie-oorlogen
Dezelfde kolossale Amerikaanse oliemonopolies namens welke de Amerikaanse regering vandaag oorlog voert tegen Iran, Venezuela, Syrië, Libië, Bolivia en nog veel meer, waren hoofdrolspelers in de monsteroorlogen die miljoenen mensen doodden en de planeet verkrachtten in de afgelopen jaren en decennia. Meer dan vier miljoen werden afgeslacht in Vietnam, Laos en Cambodja; 400.000 in Guatemala door de VS getrainde doodseskaders; 50.000 afgeslacht door Batista’s door de VS gesteunde door de VS gesteunde dictatuur in Cuba; 60.000 vermoord door de dictatuur van Somoza in Nicaragua; 60.000 door de Chileense doodseskaders van Pinochet en tienduizenden meer in Argentinië, Panama, Haïti, Colombia, de Dominicaanse Republiek, Grenada en Brazilië – allemaal door de VS gesteunde en/of geïnstalleerde dictaturen! De lijst van wreedheden van de VS houdt nooit op: 1,5 miljoen zijn er vermoord in Irak; nog eens twee miljoen in de door de VS georkestreerde oorlog tussen Irak en Iran van 1980-1988 met als doel de concurrerende olievoorraden van beide landen uit te roeien; tienduizenden in de door de VS gesteunde Egyptische staatsgreep van El Sisi; een miljoen in Afghanistan en vandaag de dag komen miljoenen mensen om in de door de VS gesteunde genocide in Jemen door Saudi-Arabië.
Ongekende plundering van fossiele brandstoffen in Oekraïne
Vandaag hebben de Amerikaanse oorlogsstokers ongekende hoogten bereikt in een plan om ‘s werelds grootste markten voor fossiele brandstoffen – West-Europa en daarbuiten – te monopoliseren door goedkope Russische olie en gas te elimineren die volgens plan rechtstreeks via de onderzeese Nord Steam 2 pijplijn zouden worden verzonden. Het Amerikaanse plan, dat aan onwillige Duitse en Franse ambtenaren werd opgedrongen, voorziet in de sluiting van bestaande Russische pijpleidingen en Nord Stream 2 en in de vervanging ervan door duur vloeibaar nationaal gas uit Amerikaanse kelders. De door de VS gesteunde militaire verovering van Oost- en Zuid-Oekraïne door de coupplegers werd gezien als een noodzakelijke voorwaarde voor de voltooiing van deze nauwelijks verhulde en nieuwste Amerikaanse oorlog tegen fossiele brandstoffen – een confrontatie van de eerste orde in een tijd waarin de voortzetting, zo niet de uitbreiding, van het gebruik van deze dodelijke hulpbron de ondergang betekent voor de hele mensheid.
Wij verwerpen de walgelijke karakterisering door de imperialistische propagandisten van een door de V.S. gesteunde fascistische staatsgreep als een volksopstand.
Wij verwerpen de door de media gecreëerde fantasie van een Amerikaans imperialisme dat gedreven wordt door welwillende bedoelingen.
Wij verwerpen de absurde bewering dat het door de VS geïnstalleerde Oekraïense staatsgreepregime vandaag de dag een onafhankelijke regering is, die gehoorzaamt aan de wil van het Oekraïense volk.
De V.S. nu weg! Handen af van Oekraïne!
Afschaffen NAVO!
Nee tegen U.S./NAVO nucleaire oorlogsbedreigende “no-fly zones” boven Oekraïne!
Zelfbeschikking voor het volk van Donbass!
Voor een onafhankelijk socialistisch Oekraïne
Nee tegen door de VS gesteunde fascistische staatsgrepen en de vestiging van marionettenregeringen door de VS!
Nee tegen de olieoorlogen van de VS overal!
Miljarden voor menselijke behoeften; geen cent voor oorlog!
Voor een snelle overgang naar een veilig, schoon, fossiele brandstof vrij energiesysteem dat kwaliteitsbanen en veiligheid voor iedereen garandeert!
Sluit alle militaire bases over de hele wereld, te beginnen met de 1100 Amerikaanse bases in 110 landen, gevolgd door de zeven Russische bases en China’s enige basis in Djibouti!
bron: LAProgressive.com