Klacht Zuid-Afrika tegen Israël: “Stop genocide in Gaza”
De aanklacht van Zuid-Afrika voor genocide door Israël is een vernietigend pleidooi dat de intentieverklaringen én de genocidaire misdaden van Israël in gruwelijk detail beschrijft. Joods-Amerikaans mensenrechtenadvocaat Robert Herbst vat de 84 pagina’s hier samen tot 10. Geloof niet de tegenstanders van Israël over genocide, geloof de woordvoerders zélf van Israël. Een historisch document. IJzingwekkende literatuur.
Op donderdag 28 december diende Zuid-Afrika een aanvraag in bij het Internationaal Gerechtshof1 om een juridische procedure te beginnen tegen Israël voor genocide in Gaza, en om aan te dringen op “voorlopige maatregelen” – een preliminair bevel2 dat de Israëlische regering en het Israëlische leger verplicht hun genocidale daden in Gaza te staken in afwachting van een volledige behandeling door het Gerechtshof.
De Aanvraag van Zuid-Afrika is 84 pagina’s lang en is vernietigend voor de staat Israël, verwoestend ook voor degenen in Israël, de VS en Europa die hen zo krachtig steunen
De Aanvraag beschrijft deze genocidale daden en verklaringen met gruwelijke details, nadat ze eerst de contextuele achtergrond schetst die zo vaak ontbreekt in diplomatieke en mainstream-mediadiscussie over de oorlog in Gaza.
Een van de meest in het oog springende onderdelen van de Aanvraag is inderdaad dat het nauwgezet de ellende documenteert die Israël al vóór 7 oktober 2023 onder de Gazanen veroorzaakte, door hen een strenge blokkade op te leggen en hen effectief af te sluiten van de buitenwereld, door het voor landbouw beschikbare gebied te beperken, door hun mogelijkheden om te vissen in de 20-mijlszone die in de Akkoorden van Oslo zijn vastgelegd, ernstig in te perken en door na de “terugtrekking” en de verkiezingsoverwinning van Hamas in 2006 de invoer van voedsel tot een humanitair minimumaantal calorieën per hoofd te beperken, door de elektriciteitstoevoer te beperken en de watervoorraad aan de kust, de enige bron van natuurlijk drinkwater, te vervuilen.
Dit alles heeft het dagelijks leven en de economie ernstig belemmerd, met als gevolg een werkloosheidscijfer van 45 procent en een armoedecijfer van 60 procent, waardoor 80 procent van de bevolking afhankelijk is van een of andere vorm van internationale hulp. In de drie jaar vóór 7 oktober 2023 doodde Israël ongeveer 7.500 Gazanen, onder wie ongeveer 1.700 kinderen.
Gedurende 18 maanden van wekelijkse, vreedzame protesten tegen de blokkade bij het afscheidingshek, doodden Israëlische sluipschutters honderden mensen en raakten er meer dan 36.000 gewond, onder wie bijna 9.000 kinderen. Bijna 5.000 ongewapende mensen werden opzettelijk in de onderste ledematen geschoten, velen vanop honderden meters afstand.
Dat zou allemaal reeds erg genoeg zijn. Maar, zoals de Aanvraag aantoont, heeft Israël zich verlaagd tot een geheel nieuw niveau van criminaliteit dat duidelijk voldoet aan de definitie van genocide onder de Conventie van 1948 over de Preventie en Bestraffing van Genocide: “daden die bedoeld zijn om de vernietiging van een substantieel deel van de Palestijnse nationale, raciale en etnische groep te bewerkstelligen.”
De 2,3 miljoen inwoners van Gaza vormen duidelijk een substantieel deel van deze bevolkingsgroep, die 5,5 miljoen mensen telt onder de bezetting. De Aanvraag documenteert grondig deze genocidale daden die de Conventie schenden: “het massaal doden van Gazanen, hen ernstig lichamelijk en geestelijk letsel toebrengen en hen levensomstandigheden opleggen die tot doel hebben hun lichamelijke vernietiging teweeg te brengen.”
Israël moet nu beslissen hoe het zal reageren, zowel op grond van de Zuid-Afrikaanse claims als op het verzoek voor een preliminaire regeling. Israël is als VN-lidstaat en partij bij de Genocide Conventie verplicht om te reageren, en als het verliest staat het voor een vonnis in plaats van alleen maar een advies.
Deze goed geformuleerde, stevig onderbouwde beschuldiging van genocide is daarom een belangrijke en onmiddellijke juridische en morele uitdaging voor de Staat, minder dan een eeuw na de Holocaust.
Natuurlijk hebben de Verenigde Staten Israël in de Veiligheidsraad al vaak beschermd met hun veto en het is heel goed mogelijk dat ze dat opnieuw zullen doen in het geval van preliminaire Voorlopige Maatregelen of van een uitspraak over de grond van de zaak die nadelig is voor Israël. Uiteraard negeerde Israël het niet-bindende advies van het Hof uit 2004 – uitgevaardigd onder zijn bevoegdheid voor “adviesprocedures” – dat de scheidingsmuur illegaal was. Maar dat was iets anders dan de bindende uitspraak waarmee Israël hier te maken kan krijgen onder de jurisdictie van het Hof voor een “Contentious Case”.
Toen ging het om een muur. Met genocide zou wel eens anders kunnen uitdraaien, vooral als de uitspraak unaniem is en zo goed gedocumenteerd en gemotiveerd als de aanvraag van Zuid-Afrika.
Klacht Zuid-Afrika tegen Israël: “Stop genocide in Gaza” – DeWereldMorgen.