(English below) De FIR spreekt zijn grote bezorgdheid uit over de huidige ontwikkeling in de oorlog in Oekraïne. We ervaren een tegenstrijdige ontwikkeling, die nog geen oplossing lijkt te brengen.
Aan de ene kant voeren steeds meer mensen en maatschappelijke organisaties in Europa campagne voor een onmiddellijke beëindiging van de gevechten in Oekraïne. In Hongarije heeft MEASZ de 8 mei-herdenking aangegrepen voor een oproep tot vrede. In Italië hebben ANPI, de vakbonden en de vredesbeweging een alomvattende oproep tot vrede gedaan, waarin zij oproepen tot het vinden van diplomatieke oplossingen. In Griekenland heeft de PEAEA zich duidelijk uitgesproken tegen de oorlog. Uit de Verenigde Staten komen talrijke stemmen van voormalige hooggeplaatste politici die oproepen tot een onmiddellijke beëindiging van de vijandelijkheden. In Duitsland hebben intellectuelen bij de Duitse regering aangedrongen op diplomatie. Wij zijn er zeker van dat er soortgelijke vredesinitiatieven zijn in verschillende Europese landen; allen roepen op tot beëindiging van de gevechten in deze oorlog om de burgers te beschermen en verzetten zich tegen verdere wapenleveranties aan Oekraïne. Zelfs de Paus overweegt de komende tijd contact op te nemen met Moskou en Kiev voor vredesbesprekingen.
Bovendien hebben de afgelopen maanden aangetoond: Verdere wapenleveranties verlengen de oorlog alleen maar – ze beëindigen hem niet! Bovendien kan nu al worden vastgesteld dat talrijke wapens niet bij het Oekraïense leger terechtkomen, maar op de zwarte markt worden verkocht, waardoor het risico van terroristische aanslagen in andere delen van de wereld aanzienlijk toeneemt.
Tegelijkertijd leiden de economische sanctiemaatregelen in alle Europese landen tot enorme prijsstijgingen, niet alleen op het gebied van energiekosten, zodat de armste delen van de bevolking tot de directe slachtoffers van de oorlog behoren, zelfs in de westerse landen.
Terwijl de vredesbeweging oproept tot een staakt-het-vuren, verkondigt de NAVO dat de oorlog moet doorgaan – tot “de overwinning voor Oekraïne”. Het is duidelijk dat vooral Groot-Brittannië en de VS er belang bij hebben de gevechten te laten voortduren, omdat dit Rusland op de lange termijn militair zou binden en verzwakken. Het feit dat in deze politieke confrontatie ook internationale verdragen zonder aarzeling worden geschonden – en wel door de staten van de Europese Unie – is een van de gevaarlijke ontwikkelingen die ertoe kunnen leiden dat de militaire spanningen zich over heel Europa uitbreiden. Het feit dat Litouwen – in collusie met de Europese Unie – eenzijdig de door internationale verdragen gegarandeerde overdracht aan de Russische enclave Kaliningrad belemmert, is een provocatie die van Russische zijde niet kan worden aanvaard. De bewering dat Litouwen alleen maar de economische sancties van de EU uitvoert, is absurd, omdat het bij deze overdracht niet gaat om import en export, maar om de voorzieningszekerheid van een soeverein gebied van Rusland. Zijn de politici niet bereid in te zien dat een dergelijke aanpak het risico vergroot dat Rusland de bevoorrading van zijn enclave ook militair kan afdwingen? Een gevaarlijke ontwikkeling.
Tegelijkertijd herkennen we ook politieke signalen die wijzen op een vreedzamere oplossing. Bijvoorbeeld: Op verzoek van de Afrikaanse Unie vanwege een dreigende hongersnood in de landen van het mondiale Zuiden is van Russische zijde een aanbod gedaan om een ongehinderde graanexport uit Oekraïne via de haven van Odessa en de Zwarte Zee te garanderen. Turkije is bereid aan een dergelijke overeenkomst mee te werken.
Verheugend is ook het signaal van het Oekraïense Ministerie van Buitenlandse Zaken om zich te distantiëren van de historische revisionistische stellingen van de Oekraïense ambassadeur in Duitsland Melnyk, die zijn bewondering voor Stepan Bandera had uitgesproken en beweerde dat Oekraïense nationalisten niet betrokken waren bij de massamoorden op Joodse mensen.
De dramatische aard van de huidige situatie vraagt van alle anti-fascisten om nog grotere inspanningen in hun respectieve landen, om op te komen in gezamenlijke actie met andere vredeskrachten, voor een einde aan de wapenexport, tegen de versterking van de militarisering van Europa en voor serieuze pogingen om diplomatieke oplossingen voor het conflict te vinden.
The FIR expresses its great concern about the current development in the Ukraine war. We experience a contradictory development, which does not seem to bring a solution yet.
On the one hand, more and more people and civil society organizations in Europe are campaigning for an immediate end to the fighting in Ukraine. In Hungary, MEASZ used the May 8 commemoration for a call for peace. In Italy, ANPI, trade unions and the peace movement have issued a comprehensive appeal for peace, calling for the priority of diplomatic solutions. In Greece, PEAEA has clearly stated its opposition to the war. From the United States come numerous voices of former high-ranking politicians calling for an immediate end to hostilities. In Germany, intellectuals have appealed to the German government for diplomacy. We are sure that there are similar peace initiatives in various European countries; all calling for an end to the fighting in this war to protect civilians and opposing further arms deliveries to Ukraine. Even the Pope is considering contacting Moscow and Kiev for peace talks in the coming period.
Moreover, recent months have shown: Further arms deliveries only prolong the war – they do not end it! Moreover, it can already be seen that numerous weapons do not end up with the Ukrainian army, but are sold on the black market, which significantly increases the risk of terrorist attacks in other parts of the world.
At the same time, the economic sanctions measures are leading to massive price increases in all European states, not only in energy costs, so that the poorest parts of the population are among the direct sufferers of the war, even in Western countries.
While the peace movement is calling for a ceasefire, NATO is proclaiming that the war must continue – until “victory for Ukraine.” It is apparent that Great Britain and the USA in particular have an interest in prolonging the fighting, because this would bind and weaken Russia militarily in the long term. The fact that in this political confrontation international treaties are also being broken without hesitation – and by the states of the European Union – is one of the dangerous developments that could cause military tensions to spread throughout Europe. The fact that Lithuania – in collusion with the European Union – unilaterally obstructs the transfer to the Russian enclave of Kaliningrad, which is guaranteed by international treaties, is a provocation that cannot be accepted by the Russian side. The claim that Lithuania is only implementing the EU’s economic sanctions is absurd, because this transfer is not about import and export, but about security of supply of a sovereign territory of Russia. Are the politicians not willing to see that such an approach increases the risk that Russia could also enforce the supply of its enclave militarily? A dangerous development.
At the same time, we also recognize political signals that point to a more peaceful solution. For example: At the request of the African Union because of an impending famine in the countries of the global South, an offer was made by the Russian side to guarantee unhindered grain exports from Ukraine via the port of Odessa and the Black Sea. Turkey is ready to cooperate in such an agreement.
The Ukrainian Foreign Ministry’s signal to distance itself from the historical revisionist theses of Ukrainian Ambassador to Germany Melnyk, who had declared his admiration for Stepan Bandera and claimed that Ukrainian nationalists were not involved in the mass murders of Jewish people, is also gratifying.
The dramatic nature of the current situation demands from all anti-fascists to make even greater efforts in their respective countries, to stand up in joint action with other peace forces, for an end to arms exports, against the strengthening of the militarization of Europe and for serious efforts to find diplomatic solutions to the conflict.