De Internationale Federatie van Verzetsstrijders (FIR) – Vereniging van Antifascisten begroet alle vakbonden en arbeidersorganisaties ter gelegenheid van 1 mei. We zijn geen sociaal-politieke federatie, maar we voelen ons verbonden met de arbeidersorganisaties.
(English below)
NCPN op de Dag van de Arbeid, 1 mei 2014 in Amsterdam
We zijn niet vergeten dat de arbeidersbeweging met haar partijen, vakbonden en sociale organisaties een centrale kracht was in de strijd tegen het fascisme. Er zijn talloze voorbeelden van vrouwen en mannen in de vakbonden die actief zijn geweest in de gewapende strijd tegen het fascisme voor de bevrijding van hun land van de fascistische bezetting. De International Transport Workers Federation (ITF) gebruikte haar middelen bijvoorbeeld om mensen te redden van fascistische vervolging terwijl ze illegale geschriften naar de door het fascisme bezette gebieden smokkelde. Bovendien was het een uiting van de grote nederlaag van de Duitse vakbonden dat het zich liet opnemen in het fascistische concept van “Nationale Dag van de Arbeid” in 1933.
De volgende dag bezetten de fascistische hordes de vakbondshallen en werd de organisatie opgelost.
Na de bevrijding van het fascisme in 1945 hebben bijna alle vakbonden en arbeidersorganisaties lessen getrokken uit deze ervaring. Tegenwoordig zien we in bijna alle landen vakbonden als wapenbroeders in de sociale strijd tegen de opkomende dreiging van het fascisme, tegen racisme en xenofobie.
In Italië sloten de grootste vakbonden zich dit voorjaar aan bij de oproep van ANPI ter verdediging van de democratie en de antifascistische grondwet.
In Hongarije maken vakbonden en arbeiderspartijen deel uit van de oppositiealliantie die door MEASZ is geïnitieerd tegen de antidemocratische regering van Orban.
In Groot-Brittannië steunen belangrijke vakbonden antiracistische initiatieven en netwerken, zoals United against racism, dat optreedt tegen neofascistisch en racistisch geweld in het land.
Bovendien besloot de vereniging van Europese industriële vakbonden “IndustriAll Europe” jaren geleden “resoluut te verzetten tegen de Europese versterking van xenofobe, nationalistische, anti-Europese en extreemrechtse krachten”.
Plakat des Freien Deutschen Gewerkschaftsbundes, DDR 1957 (jungeWelt)
De antifascistische effectiviteit van vakbondsacties is echter ook duidelijk op een ander niveau:
Als actieve vakbonden duidelijk maken dat de strijd om loonsverhogingen en het verbeteren van arbeidsomstandigheden niet tegen migranten of vluchtelingen moet worden gevoerd, maar samen met hen tegen ondernemers en eigenaren van kapitaal, dan is dat ook een bijdrage tegen racisme.
Als vakbonden opkomen voor het feit dat alle mensen – en niet alleen de inwoners met het paspoort van het betreffende land – recht hebben op een waardig leven, op huisvesting en zorg (een eis die al was geformuleerd in de Universele Verklaring van de Mens Rechten van de Verenigde Naties in 1948), dan is dit een praktische bijdrage tegen de “etnisering van de sociale kwestie” en tegen neofascistische demagogen.
Daarom kennen we de actieve vakbonden al decennia als een betrouwbare partner aan de zijde van de antifascistische en antiracistische bewegingen in onze landen.
We vergeten ook niet dat de vrijheid van vakbonden in tal van landen, zoals Turkije, politiek beperkt is. Dergelijke verboden en vervolgingen zijn duidelijke tekenen van autoritaire en neiging tot fascistische vormen van machtsuitoefening. De FIR en de aangesloten federaties zijn daarom solidair tegen elke vorm van beperking van vakbondsactiviteiten.
In die zin begroeten we de vakbonden en arbeidersorganisaties, allemaal actieve vakbondsleden en wensen we hen succes in de strijd voor de verbetering van de arbeids- en levensomstandigheden in hun respectievelijke landen op de Internationale Dag van de Arbeid op 1 mei.
FIR greetings for May 1st – the fight day of the workers’ movement
We have not forgotten that the workers’ movement with its parties, trade unions and social organizations was a central force in the struggle against fascism. There are countless examples of women and men in the trade unions who have been active in the armed struggle against fascism for the liberation of their country from fascist occupation. For example, the International Transport Workers Federation (ITF) used its resources to save people from fascist persecution while smuggling illegal writings into the territories occupied by fascism. Moreover, it was an expression of the great defeat of the German trade unions that it allowed itself to be incorporated into the fascist concept of “National Labor Day” in 1933. The next day, the fascist hordes occupied the union halls and the organization was dissolved.After the liberation from fascism in 1945, almost all trade unions and workers’ organizations learned lessons from this experience. Today, in almost all countries, we see trade unions as comrades-in-arms in the social struggle against the re-emerging threat of fascism, against racism and xenophobia.
In Italy, this spring, the largest trade unions joined ANPI’s appeal in defense of democracy and the anti-fascist constitution.
In Hungary, trade unions and workers’ parties are part of the opposition alliance initiated by MEASZ against the anti-democratic Orban government.
In Britain, important trade unions support anti-racist initiatives and networks, such as United against racism, which acts against neo-fascist and racist violence in the country.
Moreover, the association of European industrial trade unions “IndustriAll Europe” decided years ago to “resolutely oppose the Europe-wide strengthening of xenophobic, nationalistic, anti-European and right-wing extremist forces”.
However, the anti-fascist effectiveness of trade union action is also evident at another level:
If active trade unions make clear that the struggle for wage increases and the improvement of working conditions must not be waged against migrants or refugees, but together with them against entrepreneurs and owners of capital, then this is also a contribution against racism.
If trade unions stand up for the fact that all people – and not only the inhabitants with the passport of the respective country – have the right to a dignified life, to housing and care (a demand that was already formulated in the Universal Declaration of Human Rights of the United Nations in 1948), then this is a practical contribution against the “ethnicization of the social question” and against neo-fascist demagogues.
Therefore, we know the active trade unions for many decades as a reliable partner at the side of the anti-fascist and anti-racist movements in our countries.We also do not forget that the freedom of trade unions is politically restricted in numerous countries, such as Turkey. Such prohibitions and persecutions are clear signs of authoritarian and tendency fascist forms of the exercise of power. The FIR and its member federations are therefore in solidarity against any form of restriction of trade union activities.
In this sense we greet the trade unions and workers’ organizations, all active trade unionists and wish them success in the struggle for the improvement of the working and living conditions in their respective countries on the International Labour Day May 1st.
