Woensdag vonden in veel landen over de hele wereld acties plaats ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Strijd van de arbeidersbeweging. Opnieuw lieten de vakbonden en het maatschappelijk middenveld zien dat de verdediging van sociale en democratische rechten een belangrijke zorg moet zijn voor alle mensen.
In veel Zuid-Europese landen, zoals Griekenland, Italië, Spanje en Portugal, waren er opnieuw massale demonstraties van vakbondsorganisaties. Daar richtten ze zich niet alleen op de eisen voor sociale verbeteringen en arbeidsomstandigheden, maar ook de verdediging van antifascistische idealen en de eis voor internationale vrede door onderhandelingen in plaats van wapenleveranties en escalatie werden gepropageerd als onderdeel van de vakbondsstrategie. Zo eiste de grootste Franse vakbond CGT in haar oproep in mei: “De Israëlische bezetting en de bloedbaden in de Palestijnse gebieden moeten worden beëindigd”. De meeste vakbondsacties waren echter gericht op sociale eisen en verbeteringen in de levensomstandigheden.
Italiaanse vakbonden riepen op tot een sociaal pact voor echte politieke, sociale en economische integratie, een “Europa van solidariteit” dat de “waardigheid van werk” boven alles stelt. Tegelijkertijd herinnerden ze aan de antifascistische wortels van de vakbonden. PAME legde kransen neer bij antifascistische gedenkplaatsen in Athene.
We vinden als AFVN wel dat er een grote maar is: de vakbondsbeweging zou de strijd voor sociale verbeteringen en betere arbeidsomstandigheden (denk aan zorg en onderwijs) moeten verbinden met de strijd tegen oorlog en voor vrede en dat gebeurde althans in Nederland niet. Alle verspilde miljarden die nu gaan naar de vele oorlogen of bv. de steun aan het bewind van Israël en Oekraïne gaan ten koste van onze eigen welvaart en veroorzaken ook nog eens gigantisch veel leed. De strijd voor vrede heeft daarom de hoogste prioriteit. Laten we ook niet vergeten dat de vakbonden ook veel militairen en werknemers in de bewapeningsindustrie hebben die goed georganiseerd zijn dus vakbonden, gebruik die kracht! Willen we de vrede dichterbij brengen, dan moeten we het VS imperialisme vernietigen en de ontmanteling van de NAVO is daar een belangrijke stap in: Nederland uit de NAVO, de NAVO uit Nederland! Dat scheelt gelijk ook nog eens ca € 200 per maand per gezin.
In Europese regio’s waar de vakbeweging zwak is, zien we echter ook hoe extreem-rechts de sociale en politieke onvrede van mensen probeerde uit te buiten voor hun nationalistische en racistische propaganda op 1 mei. Er waren extreemrechtse marsen in verschillende Europese landen op deze feestdag van de internationale arbeidersbeweging. In verschillende steden in het oosten van Duitsland organiseerde o.a. de AfD en andere oppositiepartijen rally’s, 1-mei-vieringen en kleine marsen als onderdeel van hun Europese verkiezingscampagne.
Tegelijkertijd was de manier waarop met de Dag van de Arbeid werd omgegaan een teken van de politieke realiteit in de respectievelijke landen. In Istanbul verhinderde een groot contingent van 42.000 politieagenten dat vakbonden en linkse partijen hun 1-mei-demonstratie hielden op het zeer symbolische Taksimplein. De politie hield de demonstratie, geleid door burgemeester Ekrem İmamoğlu, tegen. Traangas en rubberen kogels werden gebruikt. De vakbondskoepels DISK en KESK verklaarden uiteindelijk dat ze niet langer zouden proberen om het plein te betreden. Hoewel een rechtbank de sluiting van het plein vorig jaar onwettig had verklaard, weerhield dit de regering er niet van om demonstraties dit jaar opnieuw te verbieden.
Ook in Oekraïne werden alle acties in Odessa verboden ter nagedachtenis aan het bloedbad op 2 mei 2014, toen fascistische troepen van de “Rechtse Sector” onder het oog van de toenmalige veiligheidsdiensten het vakbondsgebouw bestormden, critici van de “Euromaidan” gewelddadig aanvielen en bijna vijftig mensen doodden. Het plein voor het vakbondshuis wordt op de verjaardag regelmatig afgesloten voor bezoekers, zodat niemand er bloemen kan leggen. Toch stonden er een paar symbolische gedenktekens, maar die werden snel door de politie verwijderd.
Er waren ook gewelddadige politieaanvallen tegen vakbondsmei-demonstraties in verschillende steden in Frankrijk op 1 mei. In Parijs, waar tienduizenden mensen bijeenkwamen, vonden er gewelddadige botsingen plaats tussen vakbondsleden die solidair waren met Palestina en de politie, die 25 mensen arresteerde voordat de demonstraties begonnen. In Lyon gebruikte de CRS traangas en waterkanonnen om demonstranten uiteen te drijven.
Er waren ook politieacties in Duitsland, hoewel deze acties niet gericht waren tegen de vakbondsdemonstraties, maar tegen autonome meidagdemonstraties in bijvoorbeeld Hamburg, Berlijn en Stuttgart. Daar brak de politie een demonstratie tegen sociale bezuinigingen en “voor een solidaire samenleving” met enkele duizenden deelnemers.
Voor ons als antifascisten zijn de vakbondsacties op 1 mei van groot belang. Ze tonen immers de sociale kracht voor een democratische, sociaal rechtvaardige en vreedzame beweging in de respectievelijke landen. De FIR heeft met tevredenheid vastgesteld dat veel aangesloten verenigingen hebben opgeroepen tot deze acties en in levendig contact staan met de vakbondsorganisaties.
Bewerkt door de redactie van de AFVN
An anti-fascist review of May Day
In many southern European countries, such as Greece, Italy, Spain and Portugal, there were once again mass demonstrations by trade union organizations. There, they focused not only the demands on social improvements and working conditions, but also the defense of anti-fascist ideals and the demand for international peace through negotiations instead of arms deliveries and escalation were propagated as part of trade union strategy. For example, the largest French trade union CGT demanded in its May appeal: “The Israeli occupation and the massacres in the Palestinian territories must be ended”. However, most trade union actions focused on social demands and improvements in living conditions.
Italian trade unions called for a social pact for genuine political, social and economic integration, a “Europe of solidarity” that places the “dignity of work” above all else. At the same time, they recalled the trade unions’ anti-fascist roots. PAME laid down wreaths at antifascist memorial places in Athens.
In European regions where the trade union movement is weak, however, we also recognize how the extreme right tried to exploit people’s social and political dissatisfaction for their nationalist and racist propaganda on May Day. There were extreme right-wing marches in various European countries on this holiday of the international labor movement. In several cities in the eastern part of Germany, the AfD and other fascist forces organized rallies, May Day celebrations and small marches as part of their European election campaign.At the same time, the way May Day was handled, was a sign of the political reality in the respective countries. In Istanbul, a large contingent of 42,000 police prevented trade unions and left-wing parties from holding their May Day rally on the highly symbolic Taksim Square. The police stopped the demonstration, led by Lord Mayor Ekrem İmamoğlu. Tear gas and rubber bullets were used. The trade union umbrella organizations DISK and KESK finally declared that they would no longer attempt to enter the square. Although a court had declared the closure of the square unlawful last year, this did not prevent the government from banning demonstrations again this year.
In Ukraine, too, all actions in Odessa were banned in memory of the massacre on May 2, 2014, when fascist forces from the “Right Sector” stormed the trade union building under the eyes of the security forces at the time, violently attacked critics of the “Euromaidan” and killed almost fifty people. The square in front of the Trade Union House is regularly closed to visitors on the anniversary so that no one can lay flowers there. Nevertheless, there were a few symbolic memorials, but these were quickly removed by the police.
There were also violent police attacks against trade union May Day demonstrations in several cities in France on May Day. In Paris, where tens of thousands gathered, there were violent clashes between Palestine solidarity trade unionists and the police, who arrested 25 people before the demonstrations began. In Lyon, the CRS used tear gas and water cannon to disperse demonstrators.
There were also police operations in Germany, although these actions were not directed against the trade union demonstrations, but against autonomous May Day demonstrations in Hamburg, Berlin and Stuttgart, for example. There, the police broke up a demonstration against social cuts and “for a society based on solidarity” with several thousand participants.For us as anti-fascists, the trade union actions on May Day are of great importance. After all, they demonstrate the social power for democratic, socially just and peaceful movement in the respective countries. The FIR has registered with satisfaction that many member associations have called for these actions and are in lively contact with the trade union organizations.