Wil de NAVO een oorlog uit de hoge hoed toveren?
De FIR roept Rusland, Oekraïne en de Verenigde Staten, alsmede alle regeringen in Europa op zich actief in te zetten voor een de-escalatie van de situatie. Niemand mag een militaire escalatie toestaan die het risico van een grote oorlog vergroot.
(English below)
FIR volgt met bezorgdheid de propagandistische escalatie van de aanvallen van Oekraïne en de NAVO tegen de Russische Federatie met de bewering dat Rusland een oorlog tegen Oekraïne voorbereidt. Op tijd voor de NAVO-bijeenkomst in de Baltische staten beweerde de Oekraïense president Volodimir Selensky in november 2021 dat Russische troepen een verrassingsaanval in de komende dagen aan het voorbereiden waren. Daaraan voegde hij de aankondiging toe dat Oekraïne in de nabije toekomst de Krim zou heroveren. Nu verspreiden “niet met name genoemde” Amerikaanse inlichtingendiensten via de “Washington Post” de “kennis” dat de Russische aanval begin 2022 zou moeten plaatsvinden. Deze bewering is gebaseerd op vermeende Russische troepenconcentraties langs de Oekraïense grens.
Ukrainian President Volodymyr Zelenskyy speaks with U.S. President Joe Biden over the telephone in his office in Kyiv, Ukraine, Thursday, Dec. 9, 2021. (Ukrainian Presidential Press Office via AP)
Men zou kunnen denken dat dit allemaal propaganda-geklets is, ware het niet dat vertegenwoordigers van de NAVO, de Verenigde Staten en verschillende West-Europese landen deze beweringen aangrijpen om dreigementen tegen Rusland te uiten en militaire opbouw in de richting van de Russische grens aan te kondigen. De NAVO is ook bezig haar militaire aanwezigheid in de Zwarte Zee uit te breiden. Met andere woorden, zij doet precies wat de Russische regering de westerse landen al jaren verwijt, namelijk hun militaire infrastructuur “onverantwoordelijk naar de grenzen van Rusland” duwen. Bovendien, zo bekritiseert Rusland, heeft de opbouw van het Oekraïense leger door de VS en andere NAVO-landen Kiev aangemoedigd om de akkoorden van Minsk te ondermijnen.
Een bevestiging van deze Russische bezorgdheid wordt geleverd door het optreden van EU-buitenlandgezant Josep Borrell, die de “krachtige steun van de EU voor Oekraïne” als “diplomatie” omschrijft. De Baltische republieken en Polen, die de EU oproept tot verdere sancties en “afschrikkingsmaatregelen” tegen Rusland, steunen hem. Op die manier hopen zij Rusland af te schrikken van een eventuele militaire actie. Tegelijkertijd wordt aan de grens met Wit-Rusland een beroep gedaan op de “externe vijand” in de vorm van vluchtelingen, waartegen Europa zich ook militair moet verdedigen.
Op dit moment is het nog niet duidelijk hoe deze propagandistische escalatie kan worden gestopt. Zo was er eind november een ontmoeting tussen de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov en de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken, in de marge van een conferentie van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking (OVSE) in Stockholm. Volgens alle informatie die hierover bekend is geworden, heeft deze ontmoeting alleen geleid tot verduidelijking van de verschillende ideeën tussen de twee partijen, maar heeft zij nog niet kunnen bijdragen tot een vermindering van de spanningen. De Russische minister van Buitenlandse Zaken waarschuwde duidelijk tegen het “nachtmerrieachtige vooruitzicht van een militaire confrontatie”, terwijl de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken de indruk wekte dat zijn partij best bereid was een oorlog te aanvaarden. In het optreden van Antony Blinken kon men de indruk krijgen dat hij de illusie koestert dat een dergelijke oorlog beperkt zou blijven tot Europa en dat de V.S. dus de echte begunstigde zouden zijn. Het videogesprek tussen de Amerikaanse president Biden en de Russische president Poetin was gepland als een belangrijke stap in de richting van begrip, maar blijkens de bekend geworden resultaten was het niet overtuigend. In de taal van de diplomatie zeiden zij dat zij de dialoog en de noodzakelijke contacten zouden voortzetten in overeenstemming met hun speciale verantwoordelijkheid voor de handhaving van de internationale veiligheid en stabiliteit. Tegelijkertijd herhaalden de V.S. hun beschuldigingen zonder enige herkenbare stappen in de dialoog.
De FIR roept Rusland, Oekraïne en de Verenigde Staten, alsmede alle regeringen in Europa op zich actief in te zetten voor een de-escalatie van de situatie. Niemand mag een militaire escalatie toestaan die het risico van een grote oorlog vergroot. De ramp van de Afghanistan-missie heeft onlangs in alle duidelijkheid aangetoond dat militaire acties gebieden en staten kunnen vernietigen, maar geen oplossingen voor politieke conflicten kunnen creëren.
Een oplossing voor de crisis in Oekraïne is alleen mogelijk op basis van de akkoorden van Minsk, niet door militaire avonturen. Als de westerse staten zich als bondgenoten van Oekraïne beschouwen, moeten zij dit duidelijk maken aan de Oekraïense regering.
Does NATO want to conjure up a war?
The FIR calls therefor on Russia, Ukraine and the United States, as well as all governments in Europe to be active for a de-escalation of the situation. No one must allow a military escalation that increases the risk of a major war.
FIR follows with concern the propagandistic escalation of Ukraine’s and NATO’s attacks against the Russian Federation with the claim that Russia is preparing a war against Ukraine. In time for the NATO meeting in the Baltics, Ukrainian President Volodimir Selensky claimed in November 2021 that Russian forces were preparing a surprise attack in the coming days. In addition, he added the announcement Ukraine would recapture Crimea in the near future. Now, “unnamed” U.S. intelligence agencies are spreading the “knowledge” via the “Washington Post” that the Russian attack should take place in early 2022. This claim is based on alleged Russian troop deployments along the Ukrainian border.
One might think that all this is propaganda bluster if it were not for the fact that representatives of NATO, the United States and various Western European countries are using these allegations as an opportunity to make threats against Russia and to announce military buildups in the direction of the Russian border. NATO is also increasing its military presence in the Black Sea. In other words, it is doing exactly what the Russian government has been accusing Western countries of doing for years, pushing their military infrastructure “irresponsibly to Russia’s borders.” Moreover, Russia criticizes, the buildup of Ukraine’s military by the U.S. and other NATO countries has emboldened Kiev to undermine the Minsk agreements.
Confirmation of this Russian concern is provided by the appearance of EU foreign affairs envoy Josep Borrell, who describes the EU’s “strong support for Ukraine” as “diplomacy”. The Baltic republics and Poland, which the EU is calling for further sanctions and “deterrence measures” against Russia, back him. In that way they hope to deter Russia from possible military action. At the same time, the “external enemy” in the form of refugees, against whom Europe must also defend itself militarily, is being invoked on the border with Belarus.
President Biden and Russian President Vladimir Putin will be talking as Russian troops mass along the border with Ukraine. (bron)
In the moment, it is not yet clear how this propagandistic escalation can be stopped. For example, there was a meeting between Russian Foreign Minister Sergei Lavrov and U.S. Secretary of State Antony Blinken at the end of November on the sidelines of a conference of the Organization for Security and Cooperation (OSCE) in Stockholm. According to all information that has become known about it, this meeting only led to clarification of the different ideas between the two sides, but has not yet been able to contribute to an easing of tensions. The Russian foreign minister warned clearly against the “nightmarish prospect of a military confrontation,” while the U.S. secretary of state gave the impression that his side were quite prepared to accept war. In Antony Blinken’s appearance, one could get the impression that he has the illusion that such a war would be limited to Europe and that the U.S. would therefore be the real beneficiary. The video conversation between U.S. President Biden and Russia’s President Putin was planned as an important step toward understanding, but according to the results that have become known, it was not convincing. In the language of diplomacy, they said that they would continue dialogue and necessary contacts in accordance with their special responsibility for maintaining international security and stability. At the same time, the U.S. repeated its accusations without any recognizable steps of dialogue.
The FIR calls therefor on Russia, Ukraine and the United States, as well as all governments in Europe to be active for a de-escalation of the situation. No one must allow a military escalation that increases the risk of a major war. The disaster of the Afghanistan mission has just shown in all clarity that military actions can destroy territories and states, but do not create solutions for political conflicts.
A solution to the Ukraine crisis is only possible based on the Minsk agreements, not through military adventures. If the Western states consider themselves allies of Ukraine, they must make this clear to the Ukrainian government.
