Op 27 januari werd de bevrijding van het fascistische vernietigingskamp Auschwitz door het Rode Leger in 1945 wereldwijd herdacht. Het was beangstigend om te zien dat dit jaar niet alleen legitieme vertegenwoordigers van het Sovjetleger niet werden uitgenodigd voor de viering bij de Auschwitz Herdenking. “Gerechtvaardigd” door de oorlog in Oekraïne wordt de herinnering aan de bevrijdingsprestatie van het Rode Leger steeds meer onderdrukt. In veel Europese landen zien we de ontheiliging van gedenktekens en een schandalige omgang met de monumenten van de bevrijding en voor de bevrijders.
Daarom is het des te belangrijker voor de FIR en haar aangesloten federaties om de rol van de Sovjetstrijdkrachten als onderdeel van de anti-Hitler coalitie te blijven herdenken. Daarom herdenken wij op 2 februari de 80e verjaardag van de wereldhistorische overwinning van het Rode Leger bij Stalingrad. Op die dag gaven het Duitse 6e leger onder veldmaarschalk Paulus en zijn bondgenoten zich over aan de eenheden van het 62e en 64e Rode Leger onder generaal Zjoekov.
De door het Duitse fascisme geïnitieerde imperialistische oorlog was vanaf het begin gericht op moord, doodslag, uitbuiting, onderdrukking en vernietiging. Coventry, Rotterdam, Warschau en Belgrado zijn de symbolen van de luchtterreur die de Wehrmacht over de steden van Europa voerde. Auschwitz, Buchenwald, Majdanek, Sobibor hebben zich in het geheugen van de mensheid gegrift als plaatsen waar de uitroeiingspolitiek van het Duitse fascisme plaatsvond. Babi Jar, Oradour, Lidice zijn plaatsen van fascistische moord die geen uitleg behoeven.
De strijd om Stalingrad begon al op 23 augustus met een massale Duitse luchtaanval. De stad leek op een uitgebrande ruïne. 43.000 burgers werden gedood en meer dan 70.000 gewond, alleen al die dag. In de eerste weken moesten de Sovjettroepen zich terugtrekken voor de massaliteit van de aanval. In september en oktober begonnen hevige straatgevechten. Op 15 oktober rukten Duitse troepen op naar de tractorfabriek van Stalingrad. Alle opmars was echter tevergeefs. De Wehrmacht kwam slechts tot aan de Volga rivier. Hier lanceerden troepen van het Sovjet 62e Leger hun tegenoffensief. Op 18 november moesten de fascistische troepen zich inderdaad in de verdediging werpen. Een zware militaire strijd om de stad begon. In uitgebreide militaire operaties slaagden de Sovjettroepen erin een groot deel van de fascistische eenheden te omsingelen tegen 23 november 1942. Tegelijkertijd werden aanvallen uitgevoerd in het ringfront, waardoor de omsingeling en andere eenheden werden verdeeld. Op 12 december probeerde het Duitse commando tevergeefs uit te breken uit de omsingeling. Daarna verbood Hitler de Duitse commandanten verdere terugtrekkingsoperaties uit te voeren. Terwijl Hitler nog militaire hulp aan de Kessel beloofde, waren eind december 1942 de Wehrmacht-eenheden voor het buitenste ringfront met bijna 200 kilometer teruggedrongen.
Het was nu mogelijk de bij Stalingrad omsingelde formaties op te breken. De operatie begon op 10 januari 1943 en op 31 januari stortte het verzet van de zuidelijke groepering van de Wehrmacht onder leiding van Friedrich Paulus, die kort tevoren door Hitler tot veldmaarschalk-generaal was benoemd, in. Op 2 februari gaf ook de noordelijke groep zich over, wat de definitieve overwinning op de Duitsers betekende. In deze ketel werden het 6e Duitse leger en het 4e Panzerleger, het 3e en 4e Roemeense leger en het 8e Italiaanse leger vernietigd.
De Slag om Stalingrad vormde het historische keerpunt in de strijd van de anti-Hitler coalitie met de expansionistische pretenties van het Duitse fascisme. Militair gezien werd hier de fascistische opmars voor het eerst gestopt en werd de “onoverwinnelijke” Wehrmacht een verpletterende nederlaag toegebracht. Voor de verzetsbeweging in alle bezette landen en in Duitsland symboliseerde de Slag om Stalingrad de komende nederlaag van het fascisme. De mannen en vrouwen in het verzet putten daaruit kracht, motivatie en optimisme voor de voortzetting van hun antifascistische strijd.
De slag om Stalingrad werd gewonnen dankzij de standvastigheid en heldhaftigheid van de Sovjettroepen en het Sovjetvolk. Wij gedenken de doden en herdenken allen die hun leven en gezondheid hebben gewijd aan de bevrijding van hun land van de fascistische bezetting en de verplettering van het fascistische beest.
In de stad Volgograd herdenken vandaag meer dan 200 plaatsen deze geschiedenis.
The world-historical victory at Stalingrad
Therefore, it is all the more important for FIR and its member federations to continue to remember the role of the Soviet armed forces as part of the anti-Hitler coalition. Therefore, on February 2, we commemorate the 80th anniversary of the Red Army’s world-historic victory at Stalingrad. On that day, the German 6th Army under Field Marshal Paulus and its allies surrendered to the units of the 62nd and 64th Red Armies under General Zhukov.
From the beginning, the imperialist war instigated by German fascism aimed at murder, manslaughter, exploitation, oppression and annihilation. Coventry, Rotterdam, Warsaw and Belgrade are the symbols of the air terror that the Wehrmacht carried over the cities of Europe. Auschwitz, Buchenwald, Majdanek, Sobibor have etched themselves in the memory of mankind as places where the extermination policy of German fascism took place. Babi Jar, Oradour, Lidice are sites of fascist murder that need no explanation.
The battle for Stalingrad began already on August 23 with a massive German air raid. The city resembled a burnt-out ruin. 43,000 civilians were killed and more than 70,000 injured that day alone. In the first weeks, Soviet troops had to retreat from the massiveness of the attack. Fierce street fighting began in September and October. On October 15, German troops advanced to the Stalingrad tractor plant. However, all advances were in vain. The Wehrmacht only got as far as the Volga River. Here troops of the Soviet 62nd Army launched their counteroffensive. Indeed, on November 18, the fascist troops had to go over to the defense. A tough military struggle for the city began. In extensive military operations, the Soviet troops managed to encircle a large part of the fascist units by November 23, 1942. At the same time, attacks were conducted in the ring front, dividing the encirclement and other units. On December 12, the German command unsuccessfully attempted a breakout from the encirclement. After that, Hitler forbade the German commanders to conduct further withdrawal operations. While Hitler was still promising military aid to the Kessel, by the end of December 1942, Wehrmacht units in front of the outer ring front had been pushed back by nearly 200 kilometers.
It was now possible to break up the formations encircled at Stalingrad. The operation began on January 10, 1943, and on January 31, the resistance of the southern grouping of the Wehrmacht headed by Friedrich Paulus, who had been appointed Field Marshal General by Hitler only a short time before, collapsed. On February 2, the northern grouping also surrendered, marking the final victory over the Germans. In this cauldron, the 6th German Army and the 4th Panzer Army, the 3rd and 4th Romanian Armies, and the 8th Italian Army were destroyed.
The Battle of Stalingrad represented the historical turning point in the struggle of the anti-Hitler coalition with the expansionist pretensions of German fascism. Militarily, it was here that the fascist advance was stopped for the first time and the “invincible” Wehrmacht was dealt a crushing defeat. For the resistance movement in all occupied countries and in Germany, the Battle of Stalingrad symbolized the coming defeat of fascism. The men and women in the resistance drew from it strength, motivation and optimism for the continuation of their anti-fascist struggle.
The battle of Stalingrad was won thanks to the steadfastness and heroism of the Soviet troops and people. We remember the dead and commemorate all those who devoted their lives and health to the liberation of their country from fascist occupation and the crushing of the fascist beast.
In the city of Volgograd, today more than 200 places commemorate this history.