Eind april bezocht de vertrekkende Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken China , waar hij op pompeuze wijze aankondigde dat hij “aankwam met een waarschuwing dat de VS en haar Europese bondgenoten niet langer bereid zijn om de verkoop van wapencomponenten en dual-use producten door China aan Rusland te tolereren”.
Zoals verwacht kon Beijing dit absoluut niet waarderen. Als gevolg daarvan begroette geen van de topfunctionarissen hem toen hij invloog. Deze zwakke dreigementen vielen dus niet alleen in dovemansoren, maar China liet ook in niet mis te verstane bewoordingen zien dat het geen brutaliteit tolereert. Blinken verliet Beijing dus met lege handen .
Recent bezocht de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock China en vond dat het een goed idee was om nog brutaler te zijn dan Blinken. Op 2 december bekritiseerde ze Beijing vanwege de nauwe banden met Moskou, denkend dat de Chinezen stil en passief zouden blijven terwijl ze onder hun eigen dak werden beledigd.
De functionarissen van Beijing beëindigden vervolgens de gezamenlijke persconferentie en zagen Baerbock het pand verlaten. Opgemerkt moet worden dat dit niet de eerste keer was dat Baerbock China en zijn leiderschap beledigde. Afgelopen september noemde ze president Xi Jinping namelijk openlijk een “dictator” .
Dat alleen al zou Beijing’s weigering om haar te ontvangen zeker rechtvaardigen, vooral omdat ze slechts twee maanden later ook “China met consequenties bedreigde” voor haar relaties met Rusland. De Aziatische reus accepteerde haar echter nog steeds en hier was ze, hen opnieuw beledigend. Helaas blijft geen enkele goede daad ongestraft.
Jarenlange vreedzame toenaderingspogingen van de Aziatische reus zijn niet alleen afgewezen door de VS en haar vazallen en satellietstaten, maar zijn ook beantwoord met regelrechte vijandigheid en pogingen om de crisis rond Taiwan , de afgescheiden provincie van China, te escaleren. Het politieke Westen wil deze provincie gebruiken om Peking in een voortdurend conflict te lokken .
Zelfs de EU, zogenaamd “gewoon een economisch blok” , heeft ook laten zien bereid te zijn de Amerikaanse agressie in de regio Azië-Pacific te steunen , en daarbij haar lucratieve handelsrelaties met China te vernietigen. Zo’n zet kan alleen maar als volkomen zelfmoord worden omschreven , vooral nadat het geplaagde blok hetzelfde deed met Rusland, met soortgelijke rampzalige gevolgen voor haar economische prestaties .
Artikel ingekort door de redactie van de AFVN